Ջիվան Ավետիսյանի` Արցախի մասին պատմող «Դրախտի դարպասը» ֆիլմը հանվել է Մոսկվայի միջազգային կինոփառատոնի ոչ մրցութային ծրագրից: Փորձեցինք մանրամասները ճշտել ռեժիսորից, սակայն նա չցանկացավ խոսել։ «Դրախտի դարպասի» երևանյան պրեմիերան տեղի է ունեցել 2019-ին, 2020-ին նախատեսված ցուցադրությունները, որ տեղի էին ունենալու ԱՄՆ-ում և Եվրոպայում, համավարակով պայմանավորած հետաձգվել էին: Համաշխարհային պրեմիերան տեղի էր ունենալու Մոսկվայի կինոփառատոնի շրջանակներում: Սակայն հեղինակավոր փառատոնի կազմակերպիչները մշակութային իրադարձությանը ոչ մշակութային դատավճիռ տվեցին:
Կազմակերպիչների բնորոշմամբ՝ ֆիլմը դուրս են թողել ծրագրից Մոսկվայում Արցախի հարցի շուրջ հայերի ու ադրբեջանցիների բախումներից խուսափելու համար: Պարզվում է նաև, որ Ռուսաստանում Ադրբեջանի դեսպանն է դիմել փառատոնի կազմակերպիչներին ֆիլմը ծրագրից հանելու պահանջով, բայց մերժում է ստացել: Այս մասին իր ֆեյսբուքյան էջում գրառում էր կատարել կինոգետ Զավեն Բոյաջյանը, նշելով, որ փաստորեն, կինոփառատոնը մերժել է Ադրբեջանի դեսպանին մերժումը սեփական անունից ձևակերպելու համար. «Ջիվան Ավետիսյանի ֆիլմն ընդհանրապես քաղաքական չէ, թրիլերի և սիրային դրամայի յուրատեսակ խառնուրդ է, ու թեև դեպքերը երբեմն առ երբեմն կատարվում են Ղարաբաղում և առնչվում հայ-ադրբեջանական հակամարտությանը, բայց դա ընդամենը սյուժեի ծավալման ֆոնն է,- ասում է կինոգետը։- Բանը վերաբերում է պարզապես հիվանդագին զգուշավորությանն ու ծայր վախկոտությանը, ուղղակի փոքրոգի պահվածքին, եթե չխոսենք քաղաքական պատվերի ու նպատակահարմարության մասին: Սա է Մոսկովյան կինոփառատոնի դեմքը, որն ակամայից ի ցույց է դրել Կիրիլ Ռազլոգովը»: Կինոգետը նկատում նաև, որ Ռազլոգովը «Ոսկե ծիրանի» մշտական հյուրերից է:
Այն, որ Ադրբեջանը փորձում է ձախողել միջազգային հարթակում հայկական մշակույթին, Արցախին առնչվող ցանկացած դրսևորում, նորություն չէ: Youtube-ում դեռ երևան չեկած ֆիլմերի մասին ադրբեջանական հայհոյախոս մեկնաբանություններն էլ չեն զարմացնում: Սակայն Հայաստանի դեմ չդադարող թուրք-ադրբեջանական հարձակումների համատեքստում փառատոնի հանկարծահաս որոշումը ականի հերթական պայթյուն է հիշեցնում:
«Դրախտի դարպասը» նկարահանվել է Հայաստանում, Արցախում, Լիտվայում: 8 երկրների համատեղ արտադրություն է: Դերասանական կազմում նույնպես ընդգրկված են հայ և օտարազգի դերասաններ: Ինչպե՞ս է արձագանքելու միջազգային կինոհանրությունը կատարվածին։ Արդեն իսկ հնչում են քննադատական գնահատականներ։ Ի՞նչ ճանապարհ է սպասում Ջիվան Ավետիսյանի ֆիլմին: Աղմուկն ընդամենն ավելի է սրելու կինոսիրողների ուշադրությունը: Ավետիսյանն 9 խաղարկային գեղարվեստական և մեկ տասնյակից ավելի վավերագրական ֆիլմերի հեղինակ է: «Դրախտի դարպասը» արցախյան թեմատիկայով երրորդ լիամետրաժ կինոնկարն է:
Դեռևս նախորդ ֆիլմերի մասին մեզ տված հարցազրույցի ժամանակ ռեժիսորն ասել էր. «Ես խաղաղություն եմ քարոզում, և եթե հանդիսատեսները նույնիսկ առերևույթ ցույց չեն տալիս, միևնույն է, ընկալում են այդ հղումը։ Արվեստում կարևոր է մարդուն հուշել, որ կարող է բարի ու լավը լինել։ Գիտեմ, որ արվեստով չենք կարող կանխել պատերազմը, հակասությունները լուծել, բայց կարող ենք դրական դերակատարում ունենալ, թեկուզ փոքր՝ 0,1 տոկոսով, բայց դա էլ դերակատարման չափ է։ Մեր նպատակն էլ հենց դա է, որ այդ փոքր տոկոսներն ամբողջացնելով մեզ տարիներ ի վեր անհանգստացնող հարցի լուծումն ունենանք՝ ձեռք բերենք Լեռնային Ղարաբաղի ճանաչումը։ Եվ իհարկե, այս ամենը գիտակցելով, ադրբեջանցիները հնարավոր է նաև բացասական արձագանք հնչեցնեն իմ ֆիլմերի մասին»։
Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ